Gebrek aan beleid kan de transitie naar een bio-circulaire economie vertragen. Overheden moeten daar over nadenken. Willen we niet allemaal een snelle transitie? Welke wetten en regels belemmerend werken is vaak wel duidelijk, maar in de praktijk is het lastig om deze zomaar te veranderen. Beleid dat nu contraproductief is, is in het verleden vaak om goede redenen tot stand gekomen.
Een belangrijk voorbeeld is de SDE+ subsidie die in het leven is geroepen om hernieuwbare energie te stimuleren. Nu blijkt dat deze subsidie hoogwaardige toepassingen van biogrondstoffen in de weg zit. Hoe dat kan? Best eenvoudig. Er ontbreekt een stimuleringsfonds voor hoogwaardige toepassing van biogrondstoffen. De verwerking van biogrondstoffen naar energie wordt gestimuleerd, maar dit geldt niet voor de toepassing van biogrondstoffen in de chemie- en materialen sector. Er is daardoor geen gelijk speelveld.
Nog een voorbeeld uit de praktijk is het afvalbeleid. Dat is gericht op het beschermen van volksgezondheid en milieu. Bij het gebruik van biogrondstoffen werkt deze wet en regelgeving belemmerend omdat geen onderscheid wordt gemaakt tussen daadwerkelijke (schadelijke) afvalstromen en reststromen/ bijproducten die nog hoogwaardig toegepast kunnen worden. Deze laatste categorie krijgt ook het stempel afval en moet naar de verbrandingsoven. Geen ontsnappen aan. Wel doodzonde voor de transitie.
